Lot do USA i szybki powrót Fryderyka Lechno-Wasiutyńskiego. Wiem, co jest dla mnie najważniejsze

Już będąc w drodze do San Francisco dostałem wiadomość, że jest opcja, że będę potrzebny właśnie na Pucharze Davisa. Dla mnie decyzja była prosta, bo w takich sytuacjach po prostu wiem, co jest dla mnie najważniejsze i na czym mi naprawdę zależy. A takie okazje nie zdarzają się często, więc od razu powiedziałem, że jeżeli jestem potrzebny, to jestem gotowy wracać. Troszeczkę potrenowałem u siebie w Stanach i wróciłem od razu do Polski, żeby być tu z drużyną w tak ważnym meczu

To jest zupełnie inna sytuacja, niż wtedy. W Kozerkach byłem tylko sparing partnerem, a teraz jestem członkiem drużyny, zawodnikiem rezerwowym gotowym do gry, jeśli taka będzie decyzja naszego kapitana. To osobiście też inna sytuacja, bo jest u mnie większa świadomość, trochę większe doświadczenie, no i pierwsze w karierze zwycięstwo w turnieju ITF w Poznaniu dało mi o wiele więcej pewności siebie

Na pewno ten czas nauczył mnie trochę samodzielności, ale też samodyscypliny w nauce, bo siłą rzeczy muszę tam polegać tylko na sobie i być systematycznym, żeby pogodzić wszystko: naukę, obowiązki w szkołę, treningi, a to wszystko  jeszcze za granicą i w obcym języku. A to nie jest proste.  I zupełnie nie zgadzam się z często powtarzaną tezą, że jak ktoś idzie na studia do USA, to już ten tenis schodzi na dalszy plan i że się nie wraca do właściwego Touru. Zresztą rozmawiałem tu z Jankiem Zielińskim, który też studiował w Stanach, a teraz gra w największych turniejach. To jest tylko kwestia pogodzenia wszystkiego, utrzymania się przy swoich postanowieniach i tenisowej pasji. Trzeba po prostu być cały czas skupionym na sporcie i nie można myśleć o imprezowaniu, o wychodzeniu z kumplami, tylko trzeba mieć swoje cele i się ich trzymać, no i systematycznie pracować